Zundert E1 - Roosendaal E3 (1 - 2)

zaterdag 21 november 2015, 9:00

Zundert E1 – Roosendaal E3 1-2

Na twee zware wedstrijden tussendoor tegen eersteklassers, stond nu de eerste van drie finales in de competitie op het programma. Hoe klein de kans ook is, Zundert E1 wilde proberen zoveel mogelijk wedstrijden te winnen en zo in de race blijven voor de titel. Hiervoor moest dan zelf drie keer gewonnen worden en BSC moest nog een keer verliezen. En drie keer op rij winnen, dat presteert tot op heden niemand in deze knotsgekke competitie.

Roosendaal E3 was een geduchte tegenstander, want tweede op de ranglijst, net boven Zundert en in de uitwedstrijd erg sterk. Toch had Zundert iets recht te zetten, want in de uitwedstrijd gaf men pas in de laatste minuut de voorsprong weg.

In een druilerige ambiance waren de jongens en meisjes niet te houden. Al vroeg werd de warming-up gestart. Waarna de wedstrijd na een indrukwekkende minuut stilte voor de slachtoffers van de aanslagen in Parijs van start ging.

Zundert E1 begon prima. Het combineerde dat het een lieve lust was. De eerste twee kansjes waren dan ook voor de roodzwarten. Helaas konden deze niet tot doelpunt gepromoveerd worden. Maar niets aan de hand, zo leek het. Roosendaal E3 voetbalde ook goed, maar had toch veel moeite met het sterke spel van de Zundertenaren. En eigenlijk uit het niets stond Roosendaal toch met 0-1 voor. Na een duel in de hoek, waar wel of geen overtreding werd gemaakt, mocht Roosendaal doorgaan. Uit de scrimmage die volgende, viel de bal voor de voeten van een aanvaller van de voor de gelegenheid in blauwe trainingsjasjes voetballende Roosendaalse formatie. Met een leep verdekt schotje, liet hij de doelman van Zundert kansloos. Doordat er zoveel benen voor hem stonden, zag hij de bal erg laat aankomen, waardoor hij geen tijd had om te reageren. Niks aan te doen, maar ook niets aan de hand want Zundert speelde beter en makkelijker aan de bal.

Zundert pakte de draad op en liet de ene na de andere aanval over sportpark de Wildert rollen. Het doelpunt kon niet uitblijven. Toch viel deze gelijkmaker niet. Steeds werd in kansrijke positie of de verkeerde keuze gemaakt of te gehaast afgewerkt. En ging het een keer wel goed, dan was de meer dan uitstekende doelman steeds op zijn post. Voetbal kan mooi zijn door combinaties, trucjes, maar vandaag stonden in beide doelen twee klasse keepers, die zelfs het voorkomen van doelpunten tot een kunst verheven.

De gelijkmaker viel niet en aan de andere kant was het wel raak, waar naast goede reflexen de doelman vaak goed en ver uitkwam, viel nu een scherpe voorzet ongelukkig binnen. Hoe het precies ging bleek zelfs niet uit de herhaling. 0-2 achter in de eerste finale, dat ging niet goed.

Waar in vorige wedstrijden de kopjes wel eens gingen hangen of er verwijten de ether in geslingerd werden, leek Zundert E1 wel immuun voor deze tegenslagen. Men bleef goed de vrije man zoeken, goed combineren en goed meeverdedigen. Ook pepte men elkaar op om door te blijven gaan en werd er goed gecoacht.

In de 10 minuten na de 0-2 regende het kansen en kansjes voor Zundert, waar het was blijkbaar typisch zo’n dag. De supporters keken elkaar vertwijfeld aan, het zou vandaag toch niet misgaan? Toch niet in een van de beste wedstrijden zover.

Tijdens de ranja, die niet echt voor verwarming zorgde, werd benadrukt dat men vooral zo door moest gaan. De afspraken werden nagekomen en de inzet werd getoond. Alleen voor de keeper moest er eerder geschoten worden. En het liefst laag in de hoeken, niet op zweefhoogte voor de doelman.

Onverdroten ging men verder met waar men voor rust mee geëindigd was. Namelijk druk zetten, combineren en helaas ook kansen om zeep helpen. De technische staff van Roosendaal haalde steeds meer spelers terug naar de defensie om beter weerstand te kunnen bieden aan de storm die Zundert E1 heette. En met succes, want een doelpunt maakte Zundert ondanks de druk niet. En de speldenprikjes lieten zich wel voelen bij Zundert. Gelukkig liep men geen verdere averij op door goed ingrijpen van de verdedigers en keeper.

Zo bleef Zundert in leven. Zeker de doelman van Roosendaal werd verrast door een overstapt vlak voor zijn neus toen een afstandsschot van een van de opgekomen middenvelders op hem werd afgevuurd. Zundert had nog 11 minuten om minimaal een punt uit het vuur te slepen. Hetgeen zeker verdiend zou zijn. Maar ook Roosendaal voetbalde bij vlagen goed, zodat het gevaar voor een tegendoelpunt altijd in de lucht hing.

Zundert kreeg echt kansen op een gelijkmaker en had zelfs kunnen winnen. De middenvelders sloten prima aan. De acties door het midden waren levensgevaarlijk, een kopbal uit een corner werd miraculeus gekeerd door de keeper en ga zo maar door. De verdedigers haalde steeds op tijd de angel uit de counter, zodat de druk weer opgevoerd kon worden. Grootste tegenstanders waren nu de stand en de tijd. Die tikte vervelend snel door.

Er verscheen een flauwe regenboog in de lucht boven sportpark de Wildert. Helaas eindigde deze niet in het doel van Roosendaal, waar de doelpunten dan zouden vallen als de spreekwoordelijke pot goed. Maar die pot stond daar duidelijk niet.

Kansje, kans, mogelijkheid, kansje, kans en zo ging het door. Pech, verkeerde keuzes en goed verdedigen stonden een resultaat in de weg. Jammer, maar hier eindigt de titelrace voor Zundert E1. Het is nog te laat voor de eindbalans, maar over het algemeen heeft (zelfs als ik een mogelijk enigszins roodzwarte bril afzet), Zundert nergens punten gestolen. En wel enige keren zichzelf te kort gedaan. Er zit veel potentie in het team, maar als je te vaak aan de verkeerde kant van de score staat ondanks het veldspel, heeft het ook met kwaliteit en slimheid te maken.

Dus de basis is gelegd. BSC is kampioen geworden. Hiervan heeft de E1 met 4-1  gewonnen in de thuiswedstrijd en in de laatste minuut van de uitwedstrijd verloren omdat men wachtte op een geblesseerde speler, die door ging en de winnende liet binnenschieten. Dus nog twee wedstrijden om het seizoen niet als een nachtkaars uit te laten gaan, maar proberen tweede of derde te worden. Hoe hoger men eindigt hoe beter de tegenstanders in de voorjaarscompetitie zullen zijn. En goede tegenstanders heb je nodig om een betere voetballer te worden.

Dus de doelstelling is zeker niet vierde worden en hopen ingedeeld te worden bij mindere teams, maar vol voor plaats twee of drie te gaan. Want dat maakt het ook na de winterstop uitdagend. Hopelijk blijven ook de supporters in de laatste twee uitwedstrijden van het seizoen meereizen om de favorieten aan te moedigen. Achtmaal en Sprundel zijn goed te bereizen en niet aangemerkt als risico wedstrijd, dus ook voor de laatste moment beslissers zijn er mogelijkheden.