Avond(t)urentocht - Zundert E4

vrijdag 24 oktober 2014, 19:09

Avond(t)urentocht – Zundert E4

Op vrijdagavond in het pikdonker ben ik als uw verslaggever undercover het bos ingegaan. Af en toe werd ik bijna ontdekt door zaklampen die mijn kant op schenen, maar gelukkig ben ik niet ontdekt. Dit is erg belangrijk om u objectief over het wel en wee van de E4 te kunnen blijven berichten.

Op deze manier ben ik op de huid gekropen van de spelers die u adoreert. De jaarlijkse avond(t)urentocht werd gebruikt om verder te werken aan teambuilding, maar werd tevens gebruikt als een soort “meet en greet” met de meest fanatieke supporters. Een select groepje van 9 supporters was geselecteerd om deze survivaltocht met hun helden te maken. Het zou een grote happening worden.De Zunderste Piet Paulusma had op buienradar gezien dat er 22 procent kans op 0.0 millimeter regen was. Conclusie het zou droog blijven.

Gewapend met zaklampen en reflecterende hesjes werd de tocht in gang gezet. Langs de beek begon de onderneming. Het thema was “uitvindingen”. De 30 vragen die onderweg gezocht moesten worden in de wildernis werden allemaal gevonden, hieruit bleek dat teamwerk weer heel belangrijk is. Soms liepen de verkenners vragen voorbij, maar werden deze gevonden door de staartploeg. Soms waren antwoorden makkelijk te vinden, soms moest er met rooksignalen een hulplijn worden ingeschakeld helemaal in het dorpscentrum van Zundert. Heel ver weg als je in de bush staat. Het beantwoorden ging dan ook vlot.

De pijlen werden steeds gevonden. Onder luid gejuich werd de route dan weer voortgezet. Al bij het eerste spel bleek dat het tempo van de E4 erg hoog lag. Maar liefst 2 teams werden ingehaald. In het eerste spel bleek dat ook de chemie tussen spelers en supporters enorm goed is. Alsof ze elkaar al jaren kennen werd er samengewerkt. De loodzware kisten leek over het erf te zweven als een veertje doordat er steeds op tijd balken voor de kisten werden gelegd. Daarna ging de tocht echt het bos in. Na veel draaien en keren in smalle bospaden en drassige akkerpaden werd ook spel 2 bereikt. Hier ging het niet om kracht, maar om kennis. Met een kompas moesten letters ontdekt worden. De 10 letters werden snel gevonden, waarna het puzzelen was om het woord te ontcijferen. Dit lukte! Weer een spel succesvol afgerond.

Er weer verder en dieper het woud in. Hier troffen we een aantal mensen in laboratoriumpakken die ons hun brouwsels en experimenten lieten eten en drinken. Het was smullen. Vervolgens werd het ineens erg rustig. We naderden het enge bos. Hierover deden al weken de meest uiteenlopende geruchten. Het leek de E4 niets te doen, of toch? Steeds dichter gingen de jongens bij hun supporters lopen en steeds vaker gingen de handjes in elkaar. En het werd stiller en stiller. Sommige voelden het zelfs kriebelen in de broek. Overal in het dichtbegroeide bos hingen foto’s van clowns. En een onheilspellend deuntje galmde door de Zunderste bossen. Zou het enge bos, dit jaar niet eng zijn? Voor het eerst mochten de zaklampen mee het enge bos in, maar of dit nu een goed teken was….?

De spelers gaven de eer aan een jonge supportster om voorop te mogen lopen. Wat er toen gebeurde was spectaculair. Rook, vreemde geluiden, handen die je vanuit het niets vastpakte en weer loslieten, enge gezichten en veel gegil, heel veel gegil. Maar na goed doorzetten werd het einde van het enge bos toch bereikt. Snel werden de koppen geteld. Ook dit jaar is er gelukkig niemand in het enge bos achtergebleven.

De tocht werd doorgezet en de verhalen werden weer luider en luider. De heldendaden in het enge bos stegen met de minuut. Er zouden high-fives aan zombies gegeven zijn en eigenlijk was niemand echt bang geweest. In tussentijd werd bedacht dat de uitvinding van de E4 een “drone-bal” moest worden die op afstand bestuurbaar doelpunten bij de tegenstander kon maken.

Daarna werd het vierde spel bereikt, hier moesten de jongens weer als team samenwerken en met aanwijzingen van een aantal vierkantjes en driehoekjes letter en cijfers vormen. Ook dit verliep uitstekend, waarna het tempo vanwege het naderende noodweer werd opgevoerd. Intussen werden de vragen moeiteloos beantwoord en werd op het C veld het laatste spel bereikt. In het doel leek een kerststal te zijn gemaakt. Het bleek een tent te zijn, met het gevreesde zenuwslopende spel, bekend van TV, “de spiraal”. Maar met dezelfde koelbloedigheid waarmee normaal de penalty’s worden binnengeschoten, werd nu om-en-om een stukje van de spiraal bedwongen. Na 7 minuten was de spiraal een aantal malen succesvol gevolg, zonder de lamp te laten branden. Op naar de soep in de kantine, maar wel eerst de laatste vragen beantwoorden. En dit terwijl Pluvius de hemelpoorten wijd open had gezet. Doorweekt maar voldaan werd onder het genot van soep en een drankje de “meet en greet” afgesloten. Complimenten aan de Activiteiten Commissie voor het organiseren van dit fantastische evenement. De jongens gingen moe maar voldaan naar huis en nu maar hopen dat niemand nachtmerries heeft gehad. De ochtend erop moest natuurlijk het volgende evenement worden bezocht, het jaarlijkse Pannenkoeken toernooi.

En voor de weersfanatici onder u, 22 procent kans op 0.0 millimeter, is dus blijkbaar 78 procent kans op meer dan 0.0 millimeter.

Tenslotte heeft het team 193 punten behaald en daarmee de vierde plaats behaald met slechts 12 achter de winnaar.