Boeimeer JO13-2 - Zundert JO13-1 (1 - 2)

zaterdag 15 oktober 2016, 8:30

Boeimeer JO13-2 – Zundert JO13-1 (1-0) 2-1

Daar had meer ingezeten. Dat was de meest gehoorde opmerking uit het volgepropte uitvak, waar de harde kern en vakkie V een plekje gevonden hadden op een druilerig sportpark Heksenwiel. Een duel van aanhaken of afhaken, dat vanwege het aanvangstijdstip ook wel omgedoopt werd tot “frühstuckspiel”. Op het tijdstip dat mensen uit de nachtdienst naar huis reden en de kroeggangers huiswaarts keerden, mocht Zundert JO13-1 aan de bak om 8.30 uur.

Vanwege plaatselijke mistbanken voor de neus van uw verslaggever kan het verslag enige witte vlekken vertonen. Tevens probeerde de Boeimeeraanhang door contact te zoeken met uw reporter, aanpassingen in de vastlegging door te drukken. Dit is overigens niet gelukt. Zundert had midweeks al geoefend tegen Beek Vooruit JO13-2. Dat hier met 1-4 verloren werd, was niet belangrijk. Belangrijk was de vraag of er iets van geleerd was. Issam en Fallou ontbraken vanwege blessures, daarom zat alleen Indy op de bank.

De programmeur van het voetbalentertainment had Zundert JO13-1 op het hoofdveld voor tribune en kantine ingedeeld. Op dit sportpark is men wel hoog niveau gewend aangezien ook de jeugd en het tweede team van NAC Breda hier wedstrijden afwerken. Zundert had dus een mooi podium om zich te presenteren.

Zundert JO13-1 begon rustig aan de wedstrijd. Het balletje ging goed rond waardoor een optisch veldoverwicht was voor de heren in Roodzwart. Alleen op het moment dat de centrale middenvelder van Boeimeer aan de bal kwam, was het opletten geblazen. Er moets een dood spelmoment aan te pas komen om de wedstrijd open te breken. En dat gebeurde ook in de tiende minuut door de ploeg die daar het meeste recht op had. Een indraaiende vrije trap van Harold naar de tweede paal veroorzaakte veel onrust in de laatste linie van Boeimeer. De bal viel voor de voeten van Maarten, die niet aarzelde en hard binnenschoot. De voorsprong was een feit. Daarna ging de wedstrijd op dezelfde voet door. Misschien niet zo spectaculair als voorgaande wedstrijden, maar eindelijk had Zundert dit seizoen eens controle over de wedstrijd. Dat Daan als slot op de deur weer nuttig was, heeft intussen net zoveel nieuwswaarde als Kerstmis op 25 december valt. Toch was hij minder doorslaggevend dan eerdere wedstrijden. Ook dat lag aan de controle die Zundert had. Tieme won al zijn duels van de spits van Boeimeer, Sieb speelde weer giftig en driftig als altijd, maar vooral Mikai speelde een dijk van een wedstrijd als linksback. Niet alleen maakte hij zijn tegenstander onzichtbaar, ook zorgde hij voor een goede opbouw aan de linkerflank. De voortreffelijke scheidsrechter had het, net als beide assistenten erg druk. De vlaggen wapperden vaker dan op vlaggetjesdag. En steeds terecht. Alle beslissingen werden sportief geaccepteerd. Terwijl de scheidsrechter zijn best deed om niet steeds te fluiten, maar het spel doorgang te geven.

Het leek op een saaie, degelijke 1-0 ruststand af te stevenen. Totdat de laatste 10 minuten aanbraken, waarin vier goede kansen om zeep geholpen werden. Sem die weer knap doorbrak, bracht Tijs in stelling, echter zijn schotje was te slap. Met een schitterende pass revancheerde Tijs zich knap, nu was het Sammi die te slap schoot. Tussendoor was er ook nog een hard schot van Sem, waar de keuze om door te lopen naar de goal een betere optie was geweest. Tenslotte was er vlak voor rust nog een grote kans voor Sem die de keeper onschadelijk maakte. Hierdoor stond het maar 1-0. En was het zeker niet saai.

De tweede helft ging van start, waarbij het Zundertse legioen er nog eens goed voor ging zitten. Ook het zelfvertrouwen bij de supporters was gegroeid. Tieme nam de plaats van Indy over in de grote dugout, waar veel plaats was door het ontbreken van Fallou, Issam en de eveneens geblesseerde Eddy.

Zundert ging verder, waar het geëindigd was, namelijk met goed voetballen en kansen creëren. Het succesrecept van vorige week werd weer eens voor de dag gehaald. Een goede pass van Harold in de diepte om Sem die met een goede voorzet Tijs vond. Zijn poging trof net geen doel en ook de attent meegelopen Jesse kon de rebound niet omzetten in de tweede treffer van de nog jonge dag.

Een doelpunt hing nu toch echt in de lucht. Een grotere voorsprong kon niet uitblijven en kwam er dan ook. Tijs slalomde op zijn kenmerkende wijze door de achterhoede van Boeimeer om de bal bij Jesse af te leveren. Zijn schot werd een paar maal van richting veranderd, totdat de eindbestemming gevonden was. Deze eindbestemming bevond zich net over de doellijn achter de grabbelende doelman. De score was eindelijk op 0-2 gekomen. Zundert hield controle over de wedstrijd en buiten een bal die goed door Jesse van de doellijn werd getrapt was er geen gevaar van de blauwe tegenstrever. Roy was foutloos, mede doordat hij nauwelijks gevaar te duchten had.

Totdat uit het niets Boeimeer op 1-2 kwam. Precies in het midden van de tweede helft, werd de bal op het middenveld in één keer doorgespeeld naar de spits, die oog in oog voor Roy koelbloedig was en de bal binnen schoot. Hierbij raakte de scheidsrechter de middenvelder van Boeimeer per ongeluk in het gezicht. Tijdens de blessurebehandeling werd hem dan ook de rode kaart voorgehouden door de leiding van Boiemeer. Kenmerkend voor het sportieve karakter van de match. De scheidsrechter mocht blijven staan en de speler kon ook verder.

Hierna verloor Zundert JO13-1 de controle en werd het weer een open wedstrijd. Zundert stormde eruit, maar Sem en Tijs hadden andere gedachten over dezelfde bal. Waar in het jeugdvoetbal er langs de kant vaak geroepen wordt dat er meer overgespeeld wordt, is bij Zundert haast het tegenovergestelde aan de hand. Zelfs met de keeper in zicht blijven de voorwaartsen elkaar de bal toespelen. Eerder schieten zou ook wel het juiste medicijn kunnen betekenen, maar mooi om naar te kijken is het wel.

Boeimeer putte vertrouwen uit het doelpunt en ging op zoek naar de gelijkmaker. Meer dan eens was het Indy die een aanval afbrak. Zij speelde haar beste wedstrijd van het seizoen. Ook Mikai en Sieb speelden goed, waardoor ondanks de druk er weinig grote kansen ontstonden. Toch moest er nog een keer redding op de doellijn gebracht worden. Dit klusje klaarden Sieb en Daan ogenschijnlijk eenvoudig. Doordat Boeimeer kwam, ontstond er uit ruimte voor Zundert om uit te breken en de wedstrijd in het slot te gooien. Een snelle uitbraak via Mikai en Jesse op links, stelde eerst Maarten en later Tijs in staat om de wedstrijd te beslissen. Hier kon rechts niet bij achter blijven, dus de variatie Harold op Sem, voorzet Sem deze keer op de goed bijgesloten Maarten was de bijdrage over deze kant. Helaas ook zonder resultaat.

5 minuten voor tijd leek een vrije trap van Boeimeer voor gevaar te gaan zorgen. Dit was echter buiten de veilige handen van Roy gerekend die de bal tot corner verwerkte. Nu was het nog een kwestie van uitspelen. Boeimeer zette alles op alles, maar het was Zundert, dat gevaarlijk werd. Een goede actie van Maarten kwam uit bij Sem, die de bal niet binnenkreeg.

Na 2 minuten blessuretijd gaf de arbiter aan, na nog een blessure behandeling aan de kant van Boeimeer, dat er nog 2 minuten bij kwamen. Het ijsberen, het nagelbijten en kruisjes slaan kon beginnen. Zeker toen een voorzet vanaf rechts rakelings voor het doel langs ging. Hierna speelde Zundert de wedstrijd rustig uit, zonder in de problemen te komen. De drie punten waren binnen, maar Zundert heeft het veel te spannend gemaakt. Er dient nog gewerkt te worden aan de efficiency voor de vijandelijke keeper. Het spel wordt wel met de week beter en vaster. Er is controle over delen van de wedstrijd en er worden volop kansen gecreëerd. Volgende week tegen BSC JO13-1 waar eerder in de beker nipt van gewonnen werd. Dus weer een spannend duel op het programma. Voor deze thuiswedstrijd op het sfeervolle sportpark de Wildert zijn nog kaarten verkrijgbaar bij de bekende voorverkoopadressen.

Dan was er verder ook nog het verhaal dat er een kikker op het veld was. Of dit iets te maken heeft met de naam van het sportpark Heksenwiel is onduidelijk. In ieder geval heeft geen van de spelers geprobeerd de kikker te kussen, om te kijken of het misschien een betoverde prins of prinses was. Blijkbaar is de liefde voor de bal toch nog groter dan kans op een prins of prinses.