Gilze M)17-1 (negental) - Zundert/ Wernhout MO17-1 (3 - 3)

zaterdag 24 februari 2024, 13:15

Gilze MO17-1 (negental) – Zundert/Wernhout MO17-1 (1-3) 3-3

Dit was echt een wedstrijd waarin de meiden van de M017-1 het woord polyvalent naar een hoger niveau hebben getild. Polyvalent, multifunctioneel of allround. Het is maar hoe je het noemt. Coach Eduard heeft het maar gemakkelijk, want alle dames kunnen aanvallen en verdedigen. Een opstelling is dan ook bijna overbodig. Toch fijn dat die er wel is, want dat geeft toch wat houvast.

De wedstrijd tegen Gilze was ditmaal toch tegen een elftal. De naam was misleidend. Zundert/Wernhout was zonder de afwezige Keet afgereisd naar Gilze. De rest van de selectie was present en fit. In ieder geval bij de aftrap, want de wedstrijd werd een echte slijtageslag. Van 1-0 achter, via 1-3 bij rust naar 3-3 bij het laatste fluitsignaal. Het was weer een wedstrijd waar alles in zat.

Zundert/Wernhout was dus terug op de grond waar in november met een 2-2 gelijkspel een grote stap richting het kampioenschap werd gezet. Een sterke tegenstander dus. Zundert/Wernhout ging van start met de eigen variant van Kwik, Kwak en Kwek op de bank. Met Fieke, Feike en Meike aan de kant was Eduard voorbereid op versprekingen en verbasteringen van namen.

Zundert begon goed, maar stond toch al snel op een 1-0 achterstand. De dames uit Gilze kregen deze keer echt te veel ruimte en profiteerden hier gretig van. Echt balen. Echt onnodig. Niet veel later volgde er weer tegenslag. Guusje die al een paar keer goed had ingegrepen moest geblesseerd het veld verlaten. Feike kwam erin, Salem schoof een linie terug en ook Tes zakte een plaatsje op het veld. En dat zonder morren. Ondanks alle tegenslag herpakte de MO17-1 zich knap.

Lobke en Noa waren de tegenstander de baas. Belle deed het uitstekend op de voor haar niet gebruikelijke positie als voorstopper. En Salem nam de rol van Guusje met veel flair over. Hierdoor kantelde de wedstrijd. Lemke was er met schoten en rushes een paar keer dichtbij. Hebe liet haar tegenstandster regelmatig de hielen zien en ook Angela was een plaag voor haar opponent. Zundert/Wernhout voetbalde best wat kleine kansjes bij elkaar, maar steeds was het schot te slap, kwam de bal net voor het mindere been of pakte de keepster de bal.

Het was dus prettig dat Gilze een handje hielp. Dit was niet vrijwillig en werd afgedwongen door veel en collectieve druk van de MO17-1. Kira veroverde de bal en lanceerde Angela in de diepte. Die gaf de bal goed voor waar meerdere Zundert/Wernhout speelsters klaar stonden om de bal af te werken. Dit was niet nodig want een verdedigster van Gilze deed dit per ongeluk zelf al.

Zundert/Wernhout voelde dat er meer in zat. Dit klopte ook, want Angela stuurde deze keer zelf Feike weg. Hoewel het nog een lange weg naar het vijandelijke doel was, hield Feike in de sprint de tegenstanders op afstand, waarna ze koel de bal in de wel heel opengelaten korte hoek schoot. 1-2.

Ook Meike en Fieke maakten halverwege de eerste helft hun entree op het veld. Fieke begon als een draaitol de tegenstanders weer duizelig te kappen. En Meike nam haar rol als bewaakster van de gevaarlijke spits weer over. Zij deed dit zoals gebruikelijk met verve. Zundert/Wernhout bouwde de voorsprong nog voor rust verder uit. Feike had de smaak te pakken en zette zoveel druk op haar tegenstander, dat ze er met de bal vandoor kon. Weer snelde ze richting het doel, deze keer gaf ze de bal voor, zoals Angela dit eerder deed. En weer werkte Gilze de bal achter de eigen keepster.

Niet veel later floot de scheidsrechter voor rust. Hij dacht dat er maar 35 minuten gespeeld moesten worden. Helaas was dit niet het geval voor de MO17-1. Want in de laatste seconden viel de 2-3 binnen. Een knap doelpunt, dat dan weer wel.

Na rust bleek dat Guusje en Noa niet verder konden en begon Kira op de bank. Een op-en-neergaande wedstrijd ontvouwde zich op het kunstgras voor de hoofdtribune. Niet helemaal vol, maar de meegereisde supporters zagen Zundert/Wernhout weer bikkelen als vanouds. De transformatie van negental naar elftal had Gilze niet kunnen maken door aanvulling van prutsers. Sterker nog de gezichten die er nu extra bij waren ten opzichte van november waren zeer balvaardig en ook nog snel.

Salem hield de verdediging goed op slot en schoof soms slim mee in. Lobke, Belle, Meike en later ook Noa en Kira buffelden dat het een lieve lust was. Steeds als Gilze dacht gevaarlijk te kunnen worden, zat er weer één van de dames tussen. En dan natuurlijk Eline, het begint eentonig te worden, maar zij voorkwam meerdere zekere treffers. Zowel met uitkomen, reflexen op de doellijn als door zich goed op te stellen bij schotpogingen hield zij heel lang haar team op voorsprong.

Aanvallend bleef de MO17-1 ook dreigend. Maar net dat laatste beetje geluk ontbrak. Een poging van Fieke was de zacht, Hebe en Feike combineerde er lustig op los op rechts en vonden vaak Tes en Angela voor samenspel, terwijl op links Lemke maar bleef opkomen. Toch lukte het niet om de bevrijdende vierde treffer te maken.

En ineens kreeg Zundert/Wernhout onverwacht een vrije trap tegen. Van grote afstand werd deze hard via de onderkant van de lat binnengeschoten. Het stond weer gelijk 3-3. Daarna waren er nog kleine kansjes over-en-weer, maar ondanks dat er nu ruim 45 minuten werd gespeeld, bleef het bij deze stand. Tes speelde de laatste vijf minuten voortreffelijk als laatste vrouw en Salem trok mee ten aanval. Nog een voorbeeld dat de dames echt alles kunnen.

Hiermee behaalde Zundert/Wernhout het eerste punt in deze fase. En passeerde hiermee DIA op de ranglijst. Nu twee weken geen voetbal voor de dames, dus tijd om de grote en kleine blessures te laten genezen. En dan weer knallen tegen het sterke ZIGO in Tilburg

Eline, Lobke (W: Kira), Guusje (W : Feike), Belle (W : Meike), Noa (W: Belle: Noa: W: Hebe))), Kira (W: Belle: Q: Noa)) , Salem, Lemke, Angela, Tes en Hebe (W: Fieke).

Wissels : Fieke, Feike en Meike.