Victoria'03 JO13-1 - Zundert JO13-1 (2 - 3)

zaterdag 19 november 2016, 12:00

Victoria’03 JO13-1 – Zundert JO13-1 (2-0)  2-3  

Het is slechts drie wedstrijden geleden dat Zundert JO13-1 voor anderhalf uur koploper was, daarna was er het weekend waarin met Vakkie V de Avond(t)urentocht werd gelopen. Vervolgens de spectaculaire vrije val op de ranglijst met twee afgetekende uitnederlagen. Of er een oorzaak-gevolg in bovenstaande feitenopsomming te concluderen is, laat ik vrije aan u, de lezer.

Feit is dat er wederom een uitwedstrijd op het programma stond. Deze keer tegen het laag geklasseerde Victoria’03 JO13-1. Met een overwinning zou men goede zaken kunnen doen, bij een nederlaag definitief afhaken voor een positie in het linker rijtje. Voor de wedstrijd was er al tegenslag. De dit jaar goed presterende Sieb, moest onderweg naar het sportpark, toch afhaken vanwege gezondheidsklachten. Eerder haakte de vorige week goed spelende Fallou helaas af, met andere verplichtingen. De live verslaggeving via de app was weer in de vertrouwde vakkundige handen van Eduard.

Zundert startte met Harold alleen op de bank. Een guur en winderige sportpark Albano was het spookachtige decor van deze wedstrijd, die op een slechte kunststof mat werd afgewerkt. Het sportpark had ook Albino genoemd kunnen worden, zo weinig kleur en sfeer hing er op de open vlakte.

Opvallend in deze vreemde competitie dat slechts 8 maal het uitspelende team als winnaar het veld verliet en maar liefst 34 maal de thuisspelende vereniging. Zou er dan toch zoiets als het thuisvoordeel bestaan? Of wellicht de thuisfluiter als scheidsrechter? Hoe dan ook een opmerkelijk gegeven vooraf.

Zundert begon sterk aan de wedstrijd. De eerste 10 minuten werden duels gewonnen, werd er snel omgeschakeld en was Zundert duidelijk de bovenliggende partij. Victoria’03 JO13-1 leek een maatje te klein. Hoe fanatiek de leiders van Victoria’03 in de stijl van Simeone ook iedere balverplaatsing van tips, adviezen, suggesties, opmerkingen en alternatieven begeleidde, het lukte niet. Zundert kreeg via twee snelle uitbraken goede mogelijkheden. Evenvaak miste de moegestreden (en achteraf ook lichtgeblesseerde) Issam net de kracht om goed uit te halen. Beide inzetten konden eenvoudig gepareerd worden door de doelman. En andere mogelijkheid ontstond na een voortreffelijke opening van Maarten op Sem. Die bediende bij de eerste paal Tijs, die tussen twee tegenstanders de bal net niet voldoende vaart kon meegeven.

Na 11 minuten deed Victoria’03 zich voor het eerste echt spreken op de helft van Zundert. Het was ook gelijk raak. Een voorzetachtig schot van grote afstand was te hoog voor Roy, zodat het toen nog tegen de verhouding in 1-0 stond. Met dit schot kantelde ook het spelbeeld. Een tegentreffer uit het niets liet maar weer eens zien hoe broos het vertrouwen van het elftal is. Ineens wilde niemand de bal meer hebben, het leek wel of sommigen de mannequin-challenge op het veld aan het uitvoeren waren, zo stil stonden ze. Aan de bal werd te vaak de verkeerde beslissing genomen door de bal terug de drukte in te spelen waar hij vandaan kwam, in plaats van de ruimte te zoeken door het spel te verplaatsen.  Roy voorkwam nog wel een scoringsmogelijkheid, door goed te anticiperen op een scherpe lage voorzet. Zundert kwam er niet meer uit en werd steeds slordiger. Daan had z’n handen vol met reddingswerkzaamheden. Toch ging het fout, dit maal door een tekort, te zachte bal, kwam de spits van Victoria oog-in-oog met Roy. Roy keerde de eerste inzet, maar moest een antwoord schuldig blijven op de tweede poging van de attente spits. 2-0 in een wedstrijd tegen een lastige, maar te kloppen tegenstander. Dit leek helemaal de verkeerde kant op te gaan. En nog onnodig ook.

In de rust haakte Issam lichtgeblesseerd af en ging Harold met Maarten op het middenveld spelen. Jesse schoof een plaats verder naar voren om met zijn turbosnelheid de achterhoede van Victoria’03 pijn te gaan doen vanaf links. Ook op de bank werd een mutatie doorgevoerd, maar daarover later meer. Na 2 minuten was het al raak. Tieme die een ongelukkige eerste helft speelde, herpakte zich prima door nu wel z’n duels te winnen. En door te durven voetballen. Hij pakte de bal af van de sterke aanvoerder, nam de bal mee en gaf een uitstekende pass in de diepte. Een kolfje naar de hand van Sem. Die nam de bal lichtvoetig mee en schudde twee spartelende verdedigers van zich af. Zijn voorzet veroorzaakte zoveel problemen dat de verdediging van de tegenstander uit Oudenbosch de bal achter de eigen doelman schoot. 2-1. Dat had Zundert JO13-1 nodig!

Na weer een mooie pass van Maarten ging Jesse soortgelijk de diepte in. Hij kon echter net niet scoren. Aan de andere kant was het Mikai, die een bijna zeker doelpunt acrobatisch van de lijn haalden. Zundert was hiervan niet onder de indruk en ging verder met het zoeken naar de gelijkmaker. Ineens werd het spel stilgelegd. Verwarring alom! Er was niet gefloten, het was niet duidelijk waarom, maar de scheidsrechter liep drukgebarend over het veld. Zou de buikloop hem getroffen hebben? Ineens bukte hij, achter een hoopje rubber korrels raapte hij z’n fluit op. Die was hij blijkbaar verloren.

En dat bleek goed nieuws voor Zundert. Want de volgende keer dat hij deze fluit gebruikte was het om voor een penalty voor Zundert te fluiten na een overtreding op Tijs binnen het strafschopgebied. De winnaar van de penaltyreeksen op de training, Sammi, mocht het buitenkansje verzilveren. Dit deed hij weergaloos, stijlvol en beheerst. Met een hard, geplaatst schot ver buiten bereik van de keeper, maar binnen de palen, schoot hij de gelijkmaker op het bord.  Opmerkelijk was dat vorig jaar op hetzelfde veld Tim, de broer van Tijs, een penalty kreeg. Geruchten over bezoek van de auto “van de zaak bekend om z’n service” met een nieuwe koelkast voor de scheidsrechter deden dan ook de rondte in de wandelgangen.

Alles was nog mogelijk, terwijl vlak voor de penalty Roy tot tweemaal toe een doelpunt van Victoria’03 voorkwam. Driemaal was geen scheepsrecht voor de aanvaller in het rood-blauw, hij schoot net voorlangs. Zundert zwijnde.

Zundert telde z’n zegeningen en ging verder. Harold vond met een mooie bal de wegsprintende Jesse, die in plaats van hard uit te halen, besloot de bal nauwkeurig binnen te schieten. Wederom een belangrijk doelpunt van Jesse, die daar patent op heeft. Victoria’03 leek rijp voor de sloop. Kansjes op de beslissing waren er. Sammi net niet. Een scherpe voorzet van Sem, kon Tijs net niet tot doelpunt promoveren.

Corné die de eerste helft langs de zijlijn had bekeken, was in de tweede helft op reserve bank gaan zitten. Precies zoals Johan Cruijff ooit van de tribune kwam bij Ajax na een achterstand, om met wat tips de wedstrijd om te draaien in een overwinning.  Voor het verhaal is dit natuurlijk ook leuk om hier de parallel te trekken. Zelf zal hij dit wellicht ook zo zien. Toch moeten de credits gaan naar Eddy en vooral Ellen en Bas die wekelijks in de rust proberen de spelers en speelster handvatten te geven om het spel makkelijk te maken. De afgesproken zaken werken bijna wekelijks. Maar goed, de wedstrijd was nog niet gespeeld.

Hierna begon het slotoffensief van Victoria’03. Maar Indy gaf haar spits wederom geen enkele kans om gevaarlijk te worden. Tieme en Mikai gebruikten goed de fysieke duels om de tegenstander te dwingen terug te gaan. En Daan speelde weer een wereldpartij, waarin de supporters en sportieve grensrechter van de tegenstander hem zelfs complimenten gaven. Toch is er altijd baas boven baas. Zundert maakte het weer eens veel te spannend en had weer Roy nodig om als winnaar van het veld te stappen. Met 2 wereldreddingen op rij en een terecht “yes” gebaar met gebalde vuist, bezorgde hij Zundert de volle mep. Het “yes” gebaar, gevolgd door high-fives van de opgeluchte verdedigers tekenen de teamspirit van Zundert JO13-1.

Dat de begeleiding van de thuisclub de teleurstelling deelde met de scheidsrechter was hooguit een klein smetje op een lastige, faire wedstrijd. Zundert klom hiermee naar de derde plaats op de ranglijst en vakkie V hervond haar vertrouwen terug. Er werden al plannen voor het teerfeest van vakkie V gesmeed.

En als altijd is de conclusie na een wedstrijd van Zundert JO13-1 dat het een team is met mogelijkheden als iedereen z’n stinkende best goed, lef toon en de gemaakte afspraken opvolgt. Maar ook zodra dit niet het geval is, er te weinig is om op terug te vallen. Dus hard en serieus trainen, gedisciplineerd voetballen en er is veel mogelijk. Drie grote nederlagen, 1 kleine en 5 minimale overwinningen onderstrepen dit beeld.

Als er komende week weer hard gewerkt wordt, staat er weer eens een thuiswedstrijd op het programma. Zundert JO13-1 is thuis nog zonder puntverlies. De wedstrijd tegen de nummer 2 is een uitgelezen kans om tegen één van de topteams te laten zien dat men hier ook tegen op gewassen is. Er zijn nog plaatsen op de tribune, zowel in vakkie V als héél ver daarvandaan. Dus voor niemand een reden om thuis te blijven. Tot aanstaande zaterdag op sportpark de Wildert om 11.15 voor de thuiswedstrijd tegen WDS’19 JO13-1