Jeugdteam in de spotlights

vrijdag 17 november 2023, 8:00

Deze week in de rubriek “Jeugdteam in de spotlights” aandacht voor de meiden van Zundert/Wernhout MO17-1. Een team dat al jaren uitblinkt in kameraadschap. Een team dat echt “geen woorden, maar daden” laat zien op het veld. Naast het veld zijn er woorden genoeg en dat is leuk. En een groot compliment aan de coach Eduard die net zo bescheiden is als Arne Slot en zichzelf wegcijfert.

Zundert/Wernhout MO17-1

Al decennia lang worden spelers en teams met elkaar vergeleken. Vaak is het appels met peren vergelijken. Maar wat als je de huidige landskampioen van Nederland, Feyenoord gaat vergelijken met de trotse lijstaanvoerder van de 2e fase de MO-17. Hoe zal dat uitpakken.

We beginnen in de goal. Bijlow  voor de Rotterdammers. Eline bij de MO-17 uit Zundert/Wernhout. Beiden voor de duvel niet bang en ijzersterk in de 1 op 1 duels. Maar waar Bijlow na zo’n duel nog wel eens in de lappenmand belandt is Eline onverwoestbaar en staat ze elke keer weer tussen de palen.

Dan centraal achterin. Beide aanvoerders staan daar namelijk Trauner en Meike. Beiden onverzettelijk als verdediger en echte leiders. En beiden rustig en kalm als speler, maar pas maar op als bij beiden de partymodus aan gaat. De andere centrale verdediger is Guusje. Net als Hancko niet te passeren en uitmuntend in het rugdekking geven. En de lange bal van Guusje is zelfs nog beter dan die van de Slowaak.

Op de rechtsback heeft Arne Slot de keus uit Geertruida en Nieuwkoop. Daar staan bij de MO-17 Lobke en Noa. Lobke geeft net als De verdediger van Oranje nooit af en schakelt haar tegenstander geruisloos uit. Noa is net als Nieuwkoop even weggeweest bij de club. Maar is ijzersterk terug gekeerd als betrouwbare back.

Op lInks is er met Hartman een duidelijke nummer 1. Bij de meiden is dat beter geregeld. Waarbij Belle net als Hartman het jonkie van het team is maar even gedreven en gemotiveerd. De back-up van Feyenoord op die positie is met Lopez een verzwakking. Dat geldt absoluut niet voor Kira. Zij is al jaren een zeer gewaardeerde kracht en nu blessurevrij weer absoluut op topniveau.

Het sterke middenveld van de MO-17 doet niet onder voor het sterke gedeelte van de club uit de maasstad. Zerouki is de balafpakker en de eerste waar de tegenaanval begint. Salem doet dat zeker zo goed maar perst er vaak ook nog eens een indrukwekkende rush naar voren uit. En dat altijd met een smile op haar gezicht.

Wiefer en Keet zijn de sierlijke rasvoetballers. Alles op techniek en een uitstekend oog voor vrijstaande medespelers. Ik verdenk Mats ervan dat hij ook aan het sparen is voor een mooie paardenstaart want op elegantie verliest hij het ruim.

Powerhuizen Timber en Lemke maken het middenveld compleet. Beiden oersterk en gezegend met een machtig schot. Wie er sterker is? Ik denk niet dat Timber het duel met Lemke aandurft.

Beide teams spelen de klassieke 4-4-3 met echte buitenspelen. Op rechts wisselen Stengs en Minteh elkaar af. Stengs de stylist heeft met Hebe een speler met gelijkwaardige kwaliteiten. Lekker dollen met je tegenstander. Minteh is de snelheidsduivel. Feike heeft dezelfde drive maar een veel beter overzicht als ze weer eens een tegenstander voorbijsnelt.

Op links staan met Paixao en Fieke twee heerlijke draaitollen. Menig tegenstander moest zich uit de knoop laten halen als ze de passeerbewegingen weer eens niet kunnen volgen. Het alternatief is met Ivanusec en Angela zeker zo goed. Ander type voetballers maar met evenveel techniek en scorend vermogen.

Tot slot de spitsen. Daar staat bij Feyenoord de immens populaire Gimenez. Bij de MO-17 is Tes de spits, in ieder geval bij de trainer het meest populair. Beiden ijzersterk als aanspeelpunt en een neusje voor de goal. Waar Santi voor ligt op het schema van de Coen Dillen index, ligt Tes twee goals voor op de Fabian Nelemans (spits van Zundert 1) index.

Bij Feyenoord is er met Ueda een Japanse nieuweling die we nog niet veel aan het werk hebben gezien. Bij de MO-17 is Eva nieuw. En helaas hebben we haar door blessureleed ook nog maar beperkt aan het werk gezien. Wel de complimenten voor haar dat ze ondanks dat ze niet altijd kan mee doen wel altijd vrolijk en betrokken aanwezig is.

Als tweede trainer/coach moeten we een Wolf vergelijken met een Koeike. Beiden als speler onverschrokken en als coach gedreven en enthousiast. Normaal zou een wolf het winnen van een Koeike. Maar in dit geval verslaat Richard, John omdat hij ook nog eens een uitstekend grensrechter is.

De assistent trainer op de maandag is Sarah. Oud speler van de MO-17 die net als oud Feyenoordspeler van Persie de fijne techniekkneepjes kan bij leren.

Tot (Arne) slot beide coaches. Helaas is hier geen ruimte meer om te vergelijken. Het maximum aantal woorden is bereikt.

Ook zin om na deze vergelijking de meiden aan het werk te zien? We spelen onze thuiswedstrijden op het mooiste sportpark van Nederland, de Wildert. Zeker te vergelijken met de Kuip.