DSE JO15-1 - Zundert JO15-1 (6 - 0)

zaterdag 16 februari 2019, 13:00

DSE JO15-1 – Zundert JO15-1 (4-0) 6-0

In de week van Valentijnsdag, gaat het wedstrijdverslag logischerwijs over liefde en emoties. De liefde voor het voetbal en de emoties die dat met zich meebrengt. Zundert JO15-1 zonder de vakantievierende Jesse, is eigenlijk een JO14 team met twee JO15 spelers. DSE heeft 2 JO15 teams én een JO14 team. Kortom mogelijkheden te over om te selecteren. Zundert heeft dit niet en herbergt daarom voetballers van diverse niveau pluimage in de groep.

Met deze groep heeft men het voor de winterstop zo goed gedaan, dat men in de bovenste helft van de ranglijst is geëindigd. En dus uitkomst tegen zelfs de eerste teams van dit soort grotere verenigingen. De Sportvriend Etten-Leur was dan op voorhand ook favoriet in dit duel. Grotere,  oudere en snellere jongens. Zundert had gelukkig Fallou weer in de gelederen. Tijs opereerde deze keer wat meer voorin met Mikai, waardoor Willem met Fallou het centrale duo vormde. Op de backposities waren het als vanouds Floris en Jarno die de opdracht hadden gekregen de snelle buitenspelers te neutraliseren.

Zundert begon met lef aan het duel en zocht de helft van de tegenstander op. De eerste minuten speelde zich dan ook daar af. Mede omdat Issam, Lars, Tieme en Sieb op het middenveld de bal steeds snel veroverden.  Hierdoor was er een roodzwart veldoverwicht.

De eerste keer dat DSE de middenlijn overstak was gelijk gevaarlijk. De kracht en de snelheid van de tegenstander werd gelijk duidelijk. De eerste aanval werd nog afgeslagen, maar de tweede keer was het raak. Job kon z’n arm niet goed achter de bal krijgen bij een verdekt schot vanaf randje zestien. Dit was helaas niet de enige tegenslag. De goed gestarte Lars moest zich geblesseerd laten vervangen door Dagmawi.

Toen er een paar minuten later slecht werd uitverdedigd, stond het al 2-0. Een ongelukkige handsbal van Tieme, betekende een strafschop, die ook binnengeschoten werd. En zo stond het 3-0. Toen een mislukte voorzet ook nog binnenviel was het over en sluiten. 4-0 bij rust.

En dan kom ik bij de liefde en de emoties. De jongens hebben allemaal op hun eigen manier liefde voor voetbal. En gaan allemaal op een eigen manier met emoties om, bij tegenslag. De 4-0 doet een kansloze veegpartij vermoeden, maar Zundert had bij vlagen best aardige aanvallen in petto op de heerlijke lentemiddag in februari.  

Sommige spelers reageren de frustraties af op de scheidsrechter, door wat te gaan zeuren. Dit is niet de meest productieve manier. Het kan opluchten, maar lost niets op. Sommige gaan proberen te coachen richting de medespelers, op zich is dat goed bedoeld, maar de clichés die dan door de lucht worden geslingerd als “een tandje bij!”, “zijn we wakker?”, “korter erop zitten” etc. helpen ook niet echt. Het klinkt vaak betrokken, maar is vooral negatief en verwijtend naar anderen. En of je beter gaat voetballen van dit soort pseudo “”kijk-mij-eens-goed-bezig-zijn”” alibi termen, is wetenschappelijk nog nooit bewezen. Sommige gaan juiste harder werken en extra hun best doen. En er zijn er ook bij die onverstoorbaar lijken. Die gewoon lekker door gaan met wat ze het liefste doen, namelijk een wedstrijd voetballen. En er zijn erbij, die dit niet kunnen handelen, weglopen voor de problemen en zich laten wisselen.

Ook de supporters gingen op een eigen manier op met de tussenstand. De emotie werd vertaald in opmerkingen als: “voor hetzelfde geld hadden we in de regen staan kijken” of “we zijn weer een helft dichterbij het einde”.

Dit zijn de primitieve reacties die al eeuwenlang aangetroffen worden rond sportteams. Uw verslaggever wil op geen enkele wijze de moralist uithangen, daar ik mezelf in het verleden ook aan de meeste uitingen heb schuldig gemaakt. De rustige, weloverwogen genuanceerd ik, die ik in het dagelijks leven ben (of denk te zijn), raakte op het voetbalveld ook wel eens verstrikt in genoemde emoties. Om later hoofdschuddend naar het eigen gedrag terug te kijken.

Wat ik wel wil meegeven is het volgende. Alle reacties zijn begrijpelijk, maar uiteindelijk gaat het hoe je er als team mee omgaat. Voor de winterstop ging dit goed. Nu na de winterstop het niveau van de tegenstanders hoger is, zal er meer van het beheersen van negatieve gevoelens gevraagd worden. En zal er meer gevraagd worden om als team te opereren. Op en buiten het veld.

Met Robert en Sunvir in de ploeg werd aan de tweede helft begonnen. Ondanks de snelle 5-0 bleef Zundert strijden. Er werden pittige duels uitgevochten. Zundert gaf de strijd niet op. En bleef knokken. Knokken voor een doelpunt, om de score te beperken en vooral voor elkaar. Fallou kwam er nog terug in en ook Roy maakte nog z’n optreden als veldspeler. Zij entree ging in etappes. Met z’n blauwe keepersbroek mocht hij van de scheidsrechter het veld niet in. Jammer voor Zundert want op zich had hij wel laten zien de kleur blauw te kunnen waarderen, in de wedstrijd.

De jongens van DSE begonnen het ondanks de voorsprong irritant te vinden, steeds een horde roodzwarte spelers om zich heen te zien zoemen. Het probeerde het wat met afstandsschoten, maar was verder niet heel gevaarlijk. Zundert probeerde er een paar gevaarlijk uit te komen, maar miste voorin kracht en snelheid. DSE werd zelfs hier en daar wat ruw en vond het een aantal maal nodig om scheldwoorden met ziektes naar onze spelers te roepen. Gelukkig ging zij niet in op de provocaties. 1 Spelers van de blauwwitten uit Etten-Leur mocht met een gele kaart ook even langs de lijn, z’n zonden overdenken.

Ondanks een uiteindelijke 6-0 nederlaag konden de jongens met een goed gevoel de tweede helft van het veld stappen. De eerste helft was voetballend en qua gevaar voorin wellicht beter, maar de tweede helft was er als een team gestreden om de score zo klein mogelijk te houden. En dat met strijd én voetbal. Er zullen nog meer lastige wedstrijden gespeeld worden de komende maanden. Dus zal het noodzakelijk zijn om als team voor elkaar te blijven knokken. Begrip te hebben voor elkaars frustraties, voor elkaars talenten, maar ook voor elkaars beperkingen. En op die manier gezamenlijk het uiterste uit de wedstrijd te halen. En als het uiterste een zo klein mogelijke nederlaag is, dan daarvoor te gaan. Of voor jezelf doelen stellen, zo belangrijk mogelijk te zijn voor het team.

Volgende week vriendschappelijk tegen UVV’40 JO14-1. Een tegenstander die compleet over Zundert JO15-1 heen liep tijdens het toernooi in de winter bij Unitas’30. Maar waar door hardwerken de uitslag ook maar 1-0 door een doelpunt in de laatste minuut was. Een goede test dus. De aftrap staat gepland om 11.30 op het eigen sportpark de Wildert