Zundert 3 tegen de Zeeuwen

zaterdag 9 april 2022, 17:00

Na de verslagen van Zundert 1, 2, VR1 en diverse jeugdteams nu ook een bijdrage van Zundert 3. Smakelijk geschreven. En gelijk 2 wedstrijden voor de prijs van één. Veel leesplezier! En mannen van Zundert 3, als jullie dit volhouden krijgen jullie ook een plaatje en eigen rubriek.

Zundert, zondagochtend 3 april.

Als ik mijn gordijnen open zie ik dat de zon van het weekend ervoor plaats gemaakt had voor een grauwe laag bewolking die het Zundertse landschap ontsierde. De pijnlijke conclusie was snel getrokken, vandaag geen met zon en Hoegaarden gevuld terras na de wedstrijd.

Nadat ik bij het nuttigen van mijn ontbijt Mathieu van der Poel op de fiets zag stappen voor de start van de Ronde van Vlaanderen besloot ik zelf ook mijn tweewieler te bestijgen. Eenmaal aangekomen op sportpark de Wildert was zowaar het zonnetje gaan schijnen. De zon warmde de kantine goed op en zorgde voor een zonovergoten einde van de ochtend. Een voorbode wellicht?

Nadat Mark Gommers was geïnstalleerd als nieuw lid van de technische staf, vandaag ook ondersteund door geblesseerd tacticus Nick Schrauwen, maakte Zundert 3 zich op voor de warming up. Met twee versterkingen vanuit de JO-19, wat nog altijd door velen de A1 genoemd wordt, werkt men toe naar de start van de wedstrijd.

In de eerste fase was tegenstander Hontenisse duidelijk de bovenliggende partij. Buiten één een-op-een kans leidde dit echter nog niet tot veel grote kansen van de Zeeuwse bezoekers. Duidelijk was wel dat Zundert het tij moest keren, wilde het ook kansen kunnen gaan creëren.

Na een ruim kwartier leek het nog problematischer te worden voor de roodzwarten. Keeper Alex ging naar de grond met knieklachten. Hij bleek last te hebben van een bij keepers veelvoorkomende klacht aan zijn kniepees. Op de bank werd inmiddels zenuwachtig naar elkaar gekeken wie er mogelijk als keeper moest gaan invallen.

De tactici aan Zundertse zijde zagen echter wel bijkomend voordeel aan de situatie. Het peesje van van Nederkassel gaf de staf namelijk de mogelijkheid om het systeem op de schop te gooien. Er werd omgeschakeld naar het door Louis zo geliefde 5-3-2 systeem en tot opluchting van de bank kon Alex de wedstrijd voortzetten.

Na wat onwennige momenten in het nieuwe systeem zag de toeschouwer dat Zundert steeds meer te vertellen kreeg en bij vlagen zelfs gevaarlijk kon worden. Deze lijn zette zich gedurende de eerste helft door en leverde na zo’n 40 minuten spelen zelfs de 1-0 op! Na een versnelling van Stan kon hij de bal voor de goal brengen. Jelle kreeg de bal op een lastige manier op zijn lichaam maar wist met zijn bovenbeen de bal tegen de touwen te werken. Zundert gaat aan kop!

Vlak voor rust krijgen de in blauw geklede Zeeuwen nog de kans om wat terug te doen via een schot van 25 meter. Onze keeper blijkt wonderbaarlijk van zijn knie te zijn genezen en vist de bal uit de kruising. Vlak hierna fluit de scheidsrechter voor de rust.

Na rust keren beide elftallen terug op het veld, waar de ochtendzon inmiddels weer plaats gemaakt had voor de grauwe bewolking van eerder op de dag. Het voelde direct een graad of 10 kouder. Het leek de Zundertse gladiatoren echter niet te deren, ze hervatten de wedstrijd met veel strijd. Verdedigen was het devies, terwijl de aanvallers bleven loeren op een mogelijkheid om wat gevaar te stichten.

Enkele kansjes over en weer volgde, maar zowel Zundert als Hontenisse kon geen grote gevaren creëren. Zundert mocht voor de eerste keer schrikken toen de sterk spelende Stan met een hamstringblessure op het veld bleef liggen. De logische vervanger was de van de JO-19 geleende Daan B., die direct belangrijk was met een goede ingreep en een strakke inspeelpass.

De wedstrijd hobbelde richting het laatste kwartier en Zundert koesterde de 1-0 voorsprong. Spits Yannick werd gewisseld voor de andere JO-19 speler, Ebbe. Het billenknijpen kwam langzaam op gang, maar kansen volgde er nauwelijks. Tot in de allerlaatste minuut van de extra tijd. Hontenisse kreeg een dot van een kans op de gelijkmaker. De bal rolde echter naast het Zundertse doel en kletterde tegen de reclameborden.

Vlak voor de laatste uittrap werd Alex R, die zich vanwege blessureleed slechts beperkte tot het hanteren van de vlag, ingebracht voor de moegestreden Dorus.

Enkele tellen later kon Zundert in de handen klappen want de scheidsrechter floot af. Na een wedstrijd met veel inzet en beleving kon een driepunter bijgeschreven worden bij het puntentotaal. Het als 4e geklasseerde Hontenisse moest met lege handen terug naar Zeeuwse bodem.  

De drie punten werden, net als de verjaardag van Jeffersen, gevierd met een kratje bier in de kantine. Het genieten moest vervolgens wel snel plaats maken voor de voorbereiding naar de volgende wedstrijd. Na de afgelasting van eind maart wist Zundert 3 namelijk dat het doordeweeks naar Hulst zou moeten afreizen voor een duel met de koploper.

Op voorhand zou de neutrale toeschouwer de Zundertse formatie weinig kans toebedelen. Maar, na de overwinning op die andere Zeeuwen verscheen het elftal op dinsdag om 18:00 met een strijdbaar gevoel op het sportpark. Na een ritje over de ring van Antwerpen, waar wonderwel nauwelijks file stond, arriveerden ze in het vestingstadje.

Opnieuw waren de strijdkrachten van Zundert 3 vergezeld door een aantal leenspelers. Thieu en Sebastiaan sloten aan vanuit Zundert 2 en keeper Lars van de JO-19 verving deze avond Alex vN. Zundert 3 moest het dus stellen zonder het peesje van van Nederkassel.

De wedstrijd ging van start en Zundert liet direct zien dat koploper Hulst de overwinning niet cadeau ging krijgen. Jeffersen stoomde op over de rechterkant en kwam zelfs tot schieten. Hiermee was het eerste wapenfeit voor Zundert. De koploper stond onder druk en was duidelijk verrast door de Zundertse inbreng.

Zonder aankondiging belandde de bal echter plots op een knullige manier in het verkeerde doel. Tegen de verhouding in stond HVV toch ineens met 1-0 voor. Ondanks deze kleine tegenslag lieten de roodzwarten de moed niet in de schoenen zakken. Ze wisten immers dat ze de bovenliggende partij waren en dat de kansen op de gelijkmaker zich aan zouden dienen.

Na een half uur spelen was het raak. Het was Stef die met het hoofd een corner tot doelpunt promoveerde. Hard in de lange hoek. 1-0 werd 1-1 en de Zeeuwen werden zenuwachtig.

Zundert bleef aanzetten en vond veel ruimte op het middenveld, vanuit waar vele aanvallen werden opgezet. Een aantal scrimmages voor het vijandelijke goal leverde helaas voor de Zundertenaren geen doelpunten op.

Aan de andere kant van het veld bleef het rustig rondom het doel van Lars. De verdediging werkte af en toe een lange bal weg en speelde de bal rond op zoek naar de volgende inspeelmogelijkheid richting het middenveld. Zo werd de eerste helft, zonder verdere doelpunten, uitgespeeld.

In de rust bleek het elftal, en zelfs de technische staf, buitengewoon tevreden over de eerste helft. Het was duidelijk dat er deze avond wat te halen was. Het eerder dit seizoen zo onklopbaar ogende Hulst stond te wankelen als een kaartenhuis.

In de tweede helft werd de wedstrijd op de zelfde voet hervat. Zundert drong aan, leverde strijd, won duels en bepaalde het spel. In het begin van de tweede helft leek de koploper zelfs genoegen te gaan nemen met een punt. Hulst zakte namelijk terug op eigen helft en begon te loeren op een vlugge counter.

Desalniettemin had de rood-zwarte verdediging zijn zaakjes op orde waardoor er voor een Zeeuwse aanval nauwelijks ruimte was. Na een uur spelen had Zundert nog de luxe om twee frisse middenvelders in te brengen. Thieu verving Jelle als verdedigende middenvelder en Yannick werd gewisseld voor Daan, die als taak meekreeg om de handige nummer 7 te schaduwen.

Halverwege de tweede helft begon de sfeer langzaam wat grimmiger te worden. De formatie uit Zeeland voelde steeds meer aan dat hun zegereeks, die al in de tweede competitiewedstrijd startte, wel eens tot een halt kon worden geroepen.

De duels werden feller, er werd een aantal gele kaarten uitgedeeld en Dorus draaide het Zeeuwse middenveld dol. Dit moest hij overigens wel bekopen met een paar rake tikken op de enkels.

Het spel bleef zich met name af spelen op het middenveld en beide teams werden niet écht gevaarlijk. De klok tikte richting de laatste 5 minuten en het billenknijpen kon beginnen. Nog een aantal overtredingen volgde en het spel lag vaker stil dan dat het doorging. De scheidsrechter besloot dan ook om nog een aantal minuten bij te trekken.

De tekenen van vermoeidheid werden langzaam zichtbaar, Sebastiaan had last en de kramp sloop in de kuiten van Stef. Op de bank werd inmiddels gespannen naar de stopwatch gekeken. Het kon nu toch echt niet lang meer duren.

En inderdaad, daar was het verlossende fluitsignaal. Zundert 3 pakte, meer dan verdiend, een punt tegen de koploper en had zelfs misschien nog wel recht gehad op meer. Het gelijkspel voelde bij Zundert als een overwinning, de Zeeuwen beende snel richting de kleedkamer. De laatste man leek zijn energie wel de hele wedstrijd opgespaard te hebben voor dit moment. Al nam hij nog wel even de moeite om de Zundertse staf erop te attenderen dat Zundert de volgende keer met hun eigen team op moesten komen dagen. Wij denken dat hij doelde op het ontbreken van onze eigen keeper. Alex van Nederkassel, en zijn peesje. Dat Hulst in de eerdere ontmoeting dit seizoen met maarliefst 5 eerste elftal spelers speelde, dat vergeten we voor het gemak even.

De beschuldiging van de Zeeuwse speler, die er dus vanuit ging dat Zundert deze avond met veel spelers uit een hoger elftal speelde, werd na de wedstrijd door Yannick terecht omschreven als “het mooiste compliment dat je kunt krijgen”.

Zundert wist in 3 dagen tijd 4 punten te pakken tegen achtereenvolgens de nummer vier en de nummer één en tankte een volle tankwagen aan vertrouwen.

Op naar aanstaande zondag, wanneer het tweede elftal van Ontspanning Door Inspanning Ossendrecht (ODIO) de roodzwarten zal ontvangen op sportpark de Heiloop.